Je leert dagelijks bij als je je eigen huis gaat bouwen. Dit keer over wat voor perceel we feitelijk kopen en de staat van de ondergrond.

De simpele vraag aan de verkoper van het perceel dat we willen kopen, resulteerde in toezending van een dik (pdf) rapport over het bodemonderzoek dat in 2018 heeft plaatsgevonden. Het perceel ligt aan de rand van een voormalig terrein waar een papierindustrie op stond. Geen verrassing dat er in 2001-2008 gesaneerd is en het effect ervan is onderzocht.

Het rapport liet voor ons perceel een aantal opmerkelijke zaken zien, waaronder:

• Sonderingen zijn maar 0,5 tot 1 meter diep gedaan
• Er zijn geen stoffen aangetroffen die reden tot zorg geven

Navraag bij de gemeente waarom er niet dieper is gekeken leverde een nieuw document op met regels voor eeuwig durende nazorg.

Dat leverde ons nog meer vragen op omdat er sprake zou zijn van een 'leeflaag' (nieuw woord) van 1 meter waar niet doorheen gegraven mag worden omdat je anders in vervuilde grond zou komen?

We zagen ons toekomstige groentetuintje al overspoeld met zware metalen en PAK's.

Na enige weken geduldig wachten op een antwoord kwam deze week het verlossende woord dat op ons perceel geen sanering nodig was en er geen leeflaag is.

Kortom, we kunnen in elk geval een (prefab)kelder bouwen en zelfs het grondwater gebruiken als we dat willen?

Je realiseert je wel dat in ons dichtbebouwde land er veel plaatsen zijn waar de historie van de ondergrond niet altijd even goed is, maar dat registratie en toezicht redelijk goed geregeld lijken te zijn.